“Aangeleerde hulpeloosheid” is een term, die spontaan naar boven gekomen is tijdens interacties met een van onze klanten. Onze huisfilosoof Ludwig, kwam er op een onbewaakt moment mee af om een punt te maken en het is blijven hangen …

De fiere vader

We maken vaak de vergelijking van een fiere vader, die op zondagochtend zijn zoontje van 7 nog snel zijn voetbalschoentjes help te binden voor het opgaan van het voetbalveld. Als diezelfde vader dezelfde reflex heeft zo’n 10 jaar later wordt dat teveel van het goede. Los van het hilarische tafereel zou de 17-jarige zoon dit ook normaal kunnen vinden en dan spreken we bij Transitie-Partners van “aangeleerde hulpeloosheid”.

Self-fulfilling prophecy

In onze samenwerking met directie- en managementteams van KMO’s merken we vaak dat het ontbreken van betrokkenheid en eigenaarschap op de werkvloer het onbedoelde resultaat is van een self-fulfilling prophecy bij de leidinggevenden.

De ondernemer, die zijn project, zijn bedrijf, zijn baby, wil laten groeien blijft alle verantwoordelijkheid naar zich toetrekken, net zoals hij dat van bij de oprichting gewoon is te doen. Ook nieuw-leidinggevenden trappen in deze val waarbij ze, altijd goed bedoeld, hun medewerkers te zeer “ontzien” en feitelijk het werk van hun medewerkers aan het verrichten zijn en de uren in een dag te kort worden om hun eigenlijke job te doen.

De vleugels uitslaan

Dat doorbreken is een eerste, maar uiterst belangrijke stap in het open van opportuniteiten voor de medewerkers om zelf de vleugels uit te slaan en te laten zien wat ze waard zijn! Het lijkt een open deur, maar blijkt vaak lastiger dan gedacht…

Ben je benieuwd hoe wij dit aanvliegen?
Kom gerust eens op de koffie. We wisselen graag vrijblijvend van gedachten!